tel: +48 604605507
zadzwoń i zamów przez telefon
zadzwoń i zamów przez telefon
Dieta BARF opiera się na podawaniu psom surowego mięsa, kości, warzyw i owoców oraz naturalnych suplementów – w zależności od zapotrzebowani konkretnego zwierzęcia. W domowym zaciszu odwzorowujemy naszemu ukochanemu psu dietę wilków i jego dzikich przodków.
Podajemy mu pokarm, do trawienia którego stworzyła go natura. Psi BARF jest dietą intuicyjną i nie komponujemy go wg sztywnych ram. Raczej powinniśmy traktować je jako sugestie i element wyjściowy w początkowym stadium wprowadzania diety. W zależności od wagi, aktywności, wyników badań i dolegliwości każdego osobnika modyfikujemy dietę aby jak najbardziej dopasować ją do potrzeb danego psa. Należy unikać monodiety i pamiętać o różnorodności.
Mięso jest najlepszym źródłem białek i tłuszczy. Białka i tłuszcze zwierzęce są pierwszoplanowym, podstawowym składnikiem w diecie mięsożerców. Żadne inne białko pochodzenia roślinnego nie może się równać z tym podstawowym składnikiem psiej diety. W diecie BARF możemy wykorzystać w zasadzie każdy gatunek mięsa do jakiego mamy dostęp.
Najważniejsza jest różnorodność.
Żonglujemy zatem rodzajami mięs, im większa różnych gatunków tym lepiej. Wybierając mięso dla psa kierujemy się zasadą, że ma to być mięso tłuste.
Najlepszym wyborem będzie mięso poprzerastane żyłami, ścięgnami i tłuste,. W myśl zasady, że to co najmniej apetyczne dla człowieka będzie najlepsze dla psa.
Podroby w diecie psów stanowią ok 20%. Są bardzo istotnym elementem psiej diety.
Bogate w witaminy i minerały doskonale uzupełniają posiłek.
W BARF z powodzeniem możemy wykorzystywać wszystkie dostępne podroby. Tak samo jak w przypadku mięsa bardzo ważna jest różnorodność stosowanych produktów. Ważnym elementem psiej diety jest wątroba – bogata w witaminy A, E, D, K oraz witaminy z grupy B. Jest również bogata w cynk, mangan, selen i żelazo. Jest to szczególny podrób ponieważ w BARF jest traktowany jako suplement witaminy A, dlatego ilość podawanej wątroby musimy kontrolować aby nie przedawkować tejże witaminy (nie może stanowić więcej jak 5%).
Szczególną uwagę w grupie podrobów należy zwrócić na żwacze. Żwacze są częścią żołądków przeżuwaczy. To właśnie w żwaczach zachodzą procesy trawienne roślin z udziałem bakterii. Jedna z metod wprowadzania BARF do diety psa, kładzie nacisk, że przestawianie czworonoga na surową, mięsną dietę należy rozpocząć od podawania żwaczy wraz z treścią żołądkową. Teoria ta głosi, że żwacze obniżają pH w żołądku, co korzystnie wpływa na trawienie białek.
Dostęp do żwaczy jest trudny – zwłaszcza dla początkującego Barfera. Treść pokarmowa w żwaczach również pozostawia wiele do życzenia. O regulacji pH poprzez żwacze możemy mówić tylko wtedy gdy są to żołądki bydła pasącego się na łąkach i odżywianych naturalnie. W większości przypadków żwacze wypełnione są mieszankami paszowymi, które niewiele mają wspólnego z tym co krowa powinna jeść. Równie dobrze można pominąć etap żwaczy przy wprowadzaniu surowego mięsa do diety bez żadnego uszczerbku na zdrowiu naszego psa.
Kości są ważnym elementem w diecie mięsożercy. Psy zjadają swoje ofiary wraz kośćmi. Żeby idealnie zbilansować posiłek te kości muszą się znaleźć w misce naszego psa. Kości są źródłem nienasyconych kwasów tłuszczowych, szpik kostny zawiera witaminy A, D, E, K . Jednak przede wszystkim kości zawierają bardzo dużo wapnia, który równoważy fosfor znajdujący się w mięsie. Kości dla psa muszą być podawane w postaci surowej – wtedy nie stanowią zagrożenia dla naszego pupila. Wybierając kości dla psa musimy dostosować ich wielkość do możliwości naszego psa. Mały pies – kości małych zwierząt. Duży – tu już możemy wybierać i z większych. Kości w diecie spełniają funkcje odżywcze ale również pełnią role naturalnej „szczoteczki do zębów”, zabawki behawioralnej oraz pozwalają psu ćwiczyć szczęki. Nie podajemy psu gołych kości. Ważne jest to aby to były mięsne kości (np. skrzydła, szyje, żebra) – otoczone mięsem i skórą. Takie kości w czasie gryzienia „otulone” są warstwą mięsa, więc w przypadku, gdy będą się łamać nie będą zagrożeniem dla przewodu pokarmowego.
Należy pamiętać, że kości nie mogą stanowić podstawy posiłku. Ilość kości w diecie też jest bardzo ważna. W sytuacjach gdy pies nie może spożywać kości należy suplementować mu wapń za pomocą naturalnych dodatków (mączka kostna, skorupki jaj) aby dobrze zrównoważyć stosunek wapń:fosfor w diecie psa. Nadmiar kości może poważnie zaszkodzić psu. Jest wiele teorii odnośnie ilości podawania kości psu. Zakres procentowy tego elementu posiłku jest bardzo rozbieżny. Są źródła wg których kostne posiłki powinny stanowić aż 40% diety. Obecnie większość źródeł podaje, że nie powinno ich być więcej jak 15-20%. Należy znaleźć złoty środek. Najlepszym sposobem jest obserwacja naszego psa. W chwili gdy pies ma za dużą podaż kości, jego stolec ma biały kolor i bardzo kruchą, rozsypującą się strukturę. Może pojawić się problem z zaparciami. Wtedy należy zmniejszyć ich udział w diecie. Z drugiej strony, gdy pies ma zbyt luźne stolce, a podajemy odpowiednie ilości podrobów można rozważyć zwiększenie udziału kości w diecie.
Tłuszcze w diecie mięsożerców są bardzo ważne. Stanowią bardzo smaczne źródło energii. Są niezbędne przy wchłanianiu niektórych bardzo ważnych witamin, które są rozpuszczalne w tłuszczach (A,D, E, K). Najlepsze i najbardziej wartościowe dla naszego psa są tłuszcze pochodzenia zwierzęcego – doskonale źródło nienasyconych i nasyconych kwasów tłuszczowych.
W diecie psa należy unikać tłuszczy roślinnych, ponieważ tłuszcze roślinne są niekompletne dla psa, szybko się utleniają i generują podczas tego procesu ogrom wolnych rodników
Warzywa i owoce w psiej diecie nie są konieczne. Jako typowy drapieżnik i mięsożerca wartości odżywcze czerpie głownie z mięsa i tłuszczy. Produkty roślinne trafiły do diety po przez żołądki ich ofiar, które najczęściej są roślinożercami. Udział warzyw i owoców w diecie psów może być zminimalizowany do zera. Jednak niektóre psy lepiej czują się na diecie z udziałem warzyw i owoców. Poprzez obserwację psa, jego kup i wyniki badań ustalimy optymalną zawartość. Aby ułatwić psu trawienie musimy wcześniej odpowiednio przygotować produkty roślinne. Najlepiej podawać je w postaci pulpy warzywno-owocowej. W czasie rozdrobnienia produktów roślinnych włókna celulozowe ulegają rozerwaniu dzięki czemu zwiększa się przyswajalność tych produktów. Na szczególną uwagę zasługują warzywa kiszone – w diecie psów pełnia rolę „naturalnego probiotyku”, który bardzo korzystnie wpływa na florę jelitową.